Ken je het gezegde: ‘Als het gratis is, ben jij het product’? Dat gaat zeker op voor gratis VPN’s. Aanbieders van gratis VPN loggen vaak wat je met de verbinding doet. Oftewel: ze houden bij welke websites je bezoekt, hoe lang, wat je er aanklikt en maken een schets van wie jij als gebruiker bent. Hoe oud ben je ongeveer? Wat is je geslacht? Welke interesses heb je? Wat ga je waarschijnlijk kopen? Al die vragen worden beantwoord en in een databank gezet. Die gegevens worden verkocht aan advertentiebedrijven, in ruil voor geld.
Van het geld wat de aanbieder van de advertentiebedrijven krijgt, kan deze meer servers kopen en zijn diensten uitbreiden. Zo kan er nog meer data verzameld en verkocht worden. En natuurlijk blijft er ook wat aan de strijkstok hangen. Over de rug van de gebruiker.
Gratis VPN’s kunnen ook schadelijk zijn voor het toestel waarop je het installeert. Zo bleek de Android-app SuperVPN bijvoorbeeld schadelijke software te bevatten. Er zat een beveiligingslek in waarmee kritieke man-in-the-middle-attacks gerealiseerd kunnen worden. Dat houdt in dat informatie tussen twee partijen onderschept kan worden, zonder dat de twee partijen dat weten.
En wat te denken van apps die zich maskeren als VPN, maar eigenlijk virussen blijken te zijn? Deze apps downloaden allerlei rotzooi naar je computer, laptop, tablet of smartphone en gaan uiteindelijk op zoek naar je financiële gegevens. Zo wordt het voor hackers gemakkelijker om criminele activiteiten uit te voeren uit jouw naam of om je bankrekening leeg te trekken.
Sommige gratis aanbieders claimen dat ze geen gegevens opslaan van gebruikers. Vraag jezelf eens af hoe deze aanbieders dan geld verdienen. Welke middelen krijgen ze om de servers waar de VPN’s op draaien in de lucht te houden? Hoe krijgen de eigenaren van deze diensten brood op de plank? Inderdaad, echt gratis bestaat niet.
Neem nu bijvoorbeeld UFO VPN. Dat was een dienst met 20 miljoen gebruikers. De oprichters ervan claimden dat ze geen persoonsgegevens verzamelden en deze ook niet verkochten. Dat bleek wel anders toen de dienst zo lek als een mandje bleek en beveiligingsexperts uitvonden dat UFO VPN een grote database had met logs. Alles stond erin: wat gebruikers deden, welke websites ze bezochten, hoe lang en wie de gebruiker zou zijn. Een belofte is één ding, maar het waarmaken is een tweede. Gratis aanbieders kunnen je dus met leugens om de tuin leiden.
Gratis voor beperkte tijd: een proefabonnement bij een grote, betaalde VPN-aanbieder. Daarmee kun je het netwerk testen alsof je een gewoon abonnement hebt gekocht. Test bijvoorbeeld 30 dagen of de aanbieder bij je past en besluit dan of een kleine investering voor een betaald abonnement de moeite waard is. Je kunt natuurlijk verschillende aanbieders testen en zo toch een tijdje ‘gratis’ VPN’s gebruiken, op een veilige manier.
Het is aan te raden om na verloop van tijd toch te betalen voor een VPN. Voor een paar euro per maand surf je al een stuk veiliger, anoniemer en vrijer. Zo weet je zeker dat je gegevens niet verkocht worden.