Uit Landelijk cliënttevredenheidsonderzoek blijkt dat cliënten in Groningen tevreden zijn over de uitvoering van het beleid en de wijze waarop zij door de gemeente bij de Wmo worden betrokken.
Bij het cliënttevredenheidsonderzoek scoort de gemeente Groningen over de gehele linie hoger dan de landelijke referentiegroep. Over de toegang tot de ondersteuning zijn 96% van de ondervraagden zeer tevreden over de tijd die bij de aanvraag wordt uitgetrokken voor de cliënt. De aanvraagperiode wordt benut om samen met de cliënt te onderzoeken op welke wijze de beste oplossing kan worden bereikt. Voor 83% van de cliënten draagt de ondersteuning of het hulpmiddel bij aan het zelfstandig kunnen blijven wonen.
Ontwikkelingen in de uitvoeringspraktijk
Met de introductie van de Wmo is de stap gemaakt van verzorging naar ondersteuning om te kunnen participeren. De gemeente heeft een verantwoordelijkheid met de invulling van deze participatie in de vorm van een compensatieplicht. Tot 2010 kreeg dit nog een strikte vertaling in de verstrekking van een individuele voorziening.
De compensatieplicht vraagt echter om een bredere invulling. Bij een hulpvraag moet nagegaan worden wat de mogelijkheden zijn van de aanvrager zelf om dit op te lossen. In gesprek met de aanvrager wordt nagegaan wat deze zelf kan organiseren en waarbij hulp van de gemeente noodzakelijk is. In de wijk kan bijvoorbeeld zelf ondersteuning (vb. vervoer naar ziekenhuis) gevraagd worden aan een hulpdienst in de wijk.
Met deze bredere invulling en een andere benaderingswijze is het college eind 2010 gestart met een pilot. In deze pilot vindt bij een hulpvraag een onderzoek plaats naar de persoonlijke situatie van de aanvrager. Wanneer er geen of onvoldoende oplossingen beschikbaar zijn in de eigen omgeving, komt de aanvrager in aanmerking voor ondersteuning middels een Individuele Wmo-voorziening.
Hierbij is de afweging of en welke voorziening in de concrete individuele situatie leidt tot het behouden of bevorderen van de zelfredzaamheid van betrokkene en zijn deelname aan het maatschappelijke verkeer. Uitgangspunt is dat wie zorg nodig heeft dit ook daadwerkelijk krijgt.
