Het ontwikkelen van dit nieuwe foefje ging niet zonder slag of stoot. ‘Bij het testen van een kar kwamen we bijvoorbeeld vast te zitten in een draaideur’, vertelt regie ic-verpleegkundige Irene Warmolts. ‘Ook was hij te hoog. Als je onder een branddeur doorreed moest je snel bukken.’
De intensive care-afdelingen en de afdeling Anesthesiologie hadden voorheen ieder een eigen reanimatieteam met een eigen uitrukgebied en reanimatiekar. Onder meer vanwege de nieuwbouw van de ic’s, zijn deze samengevoegd tot één reanimatieteam. ‘De ic’s zitten nu bij elkaar op een locatie waardoor er geen goede verspreiding meer over het UMCG is. We hebben daarom iets nodig waarmee we snel overal kunnen komen’, vertelt ic-verpleegkundige Anna Völke. ‘We hebben gekeken wat andere ziekenhuizen gebruiken, maar daar zat niets geschikts tussen.’
Dus besloten ze zelf iets te maken. Na een jaar brainstormen en testen heeft het reanimatieteam nu een heuse mini-ambulance: geel van kleur, voorzien van zwaailicht, stopcontacten en handig klaptafeltje. Ook is de mini-ambulance voorzien van defibrillator, medicatie en andere benodigdheden van het reanimatieteam.
