Nieuws

"De grote betrokkenheid van inwoners werd beantwoord met een starre houding van de politiek"

Het kerstreces is voorbij, het nieuwe (politieke) jaar is weer begonnen. Ruimte voor nieuwe kansen. Veel mensen hebben de goede traditie van het maken van goede voornemens. Ook Groningers hebben plannen gemaakt over hoe ze 2024 willen vormgeven. Om vooruit te kunnen kijken, is het ook goed om achterom te kijken. Waar kan het anders? Hoe kan het beter? Het politieke reces bood ruimte voor soortgelijke bezinning.


Leestijd: 3 minuten

Het was in lokaal opzicht een hectisch politiek jaar in de gemeente Groningen. Handtekeningen werden verzameld, inwoners kwamen inspreken en lieten op verschillende momenten massaal van zich horen. Hoewel de aanleiding zelden positief was, kunnen we het zien als de democratie in optima forma. De grote betrokkenheid van inwoners, waar de politiek altijd zo naar verlangt, werd echter te vaak beantwoord met een starre en weigerachtige houding. Het gemeentebestuur van GroenLinks, PvdA, SP, Partij voor de Dieren en de ChristenUnie trok vooral haar eigen plan.

Ondernemers en verenigingen kwamen in actie toen de reclamebelasting werd ingevoerd. Een belasting voor het maatschappelijk middenveld, die al zo hevig onder druk staat. Ondanks de handreiking die werd gedaan om er samen uit te komen hield de coalitie voet bij stuk en stemde zij voor de belasting. Tot grote ergernis van lokale ondernemers, sportverenigingen en kerken. Ze sloegen samen de handen ineen. Bijvoorbeeld in Ten Boer, waar alle ondernemers aan het Koopmansplein op zwart gingen. Géén reclame-uitingen meer, of je nu een winstoogmerk hebt of niet. Het zou onze gemeente verfraaien.

Frustraties waren er meer. Bij de initiatiefnemers van een marathon in 2024 bijvoorbeeld. De plannen lagen klaar, het gemeentebestuur wees hen echter de deur. Of in wijken waar geen sprake was van parkeeroverlast, maar waar wel betaald parkeren werd ingevoerd. 1001 handtekeningen uit Hoornse Meer mochten niet baten. Het is opnieuw een lastenverzwaring voor inwoners die al te maken hebben met de – op Leiden na – hoogste woonlasten van Nederland. Ook kleine ondernemers in wijkwinkelcentra hadden en hebben kopzorgen. Ondernemers en medewerkers die afhankelijk zijn van de auto betalen ruim 500 euro per jaar voor een parkeervergunning. Overal minder auto’s, koste wat kost. Het zou onze gemeente verfraaien.

Als klap op de vuurpijl kwam vlak voor Kerst een brief vanuit de gemeente terecht bij ondernemers van vis- en bloemenkramen. Een brief met een duidelijke boodschap: per 1 januari moesten de kramen elke avond worden afgebroken om ze de volgende ochtend weer op te bouwen. Het moet de gemeente ’s nachts verfraaien. De brief had er niet zo uit gemoeten, reageerde het college van B&W al snel. De toon was verkeerd, het moment was beroerd. Een gesprek zal volgen. De grootste zorg van ondernemers is alleen nog niet weggenomen. En die gaat niet over de toon of het moment. Maar of zij ’s nachts gewoon op hun plek mogen blijven staan, zoals zij dat al jaren doen. Het moet nog blijken of het college hier de ruimte voor gaat bieden.

Al deze maatregelen hebben gemeen dat je je kan afvragen welke problemen precies worden opgelost. Daarbij hoeven oplossingen voor problemen niet altijd vanuit de overheid te komen. Het nieuwe jaar is begonnen. Een enorme kans voor ons gemeentebestuur om zich in te zetten voor het aansterken van de banden met inwoners en ondernemers. Om bij nieuwe plannen na te gaan: voor wie doen we dit precies? Luisteren en samenwerken in plaats van opleggen en eisen. Door te vertrouwen en zelf soms een stap opzij te zetten. Zodat je naast inwoners staat. Dat zal onze gemeente pas echt verfraaien.

Etkin Armut – raadslid CDA Groningen
Jalt de Haan – fractievoorzitter CDA Groningen