Groninger duiven verdwijnen in atmosferische Bermuda-driehoek

Een logische verklaring lijkt er niet te zijn. De Nederlandse Postduivenhoudersorganisatie (NPO), die nationaal toezicht houdt op de duivenlossingen, onderhoudt bij dergelijke ondernemingen nauw contact met het Koninklijke Nederlandse Meteorologische Instituut (KNMI) in De Bilt. ‘Het weer is inderdaad omgeslagen, maar pas aan het begin van de middag’, verklaart voorzitter A. Ebben van de NPO. ‘De duiven hadden voor die tijd al lang binnen kunnen zijn.’ Normaal doen de beesten vier tot vijf uur over de kleine vijfhonderd kilometer die Noord-Frankrijk van noord-Nederland scheidt. Van alle tientallen andere lossingen die zaterdagochtend werden gehouden is wèl al het gevogelte teruggekeerd.‘Bij buiig weer proberen de vogels een route te volgen om de buien heen, maar soms lukt dat niet’, aldus meteoroloog H. Geurts van het KNMI. ‘Onweersbuien kunnen immers ontstaan als de duiven al onderweg zijn. Op enkele kilometers afstand van de vluchtlijn kan onweer het koersverloop verstoren en zelfs belemmeren.’ Een eventuele koersverstoring wordt vooral veroorzaakt door plotselinge variaties in de wind. Ook kunnen duiven niet tegen laaghangende bewolking of mist. Tevens is de kans op een fataal vluchtverloop groot wanneer de duiven op hun retourvlucht een ‘warmtefront’ passeren.‘Maar van dat alles is niets te zien geweest op de weerkaarten’, verzucht voorzitter Ebben van de NPO. ‘Het is een raadsel wat er met de beestjes gebeurd is.’ Ook de Groningse duivenhouder Clermonts verkeert in zak en as over zijn verdwenen vogels. ‘Het is niet zozeer de financiële schade, al zou ik mijn beste duiven voor nog geen tienduizend gulden verkopen’, aldus de duivenvriend, die tot dit weekend de zes beste duiven van het noorden bezat. Er zijn er tot nu toe slechts twee teruggekeerd. ‘Emotioneel treft dit me tot diep in mijn hart.’