Johan Remkes was lid van de gemeenteraad en de Provinciale Staten van Groningen, lid van Gedeputeerde Staten in Groningen, lid van de Tweede Kamer, staatssecretaris en minister, vicepremier, burgemeester en commissaris van de Koning.
Met enige regelmaat werd een beroep op hem gedaan om ingewikkelde vraagstukken op te lossen. Hij was voorzitter van de Staatscommissie parlementair stelsel, voorzitter van de commissie die regering adviseerde over de stikstofcrisis en informateur in de kabinetsformatie van 2021. Van 2022 tot 2025 was Johan Remkes voorzitter van het Nationaal Programma Groningen, een compensatiefonds voor de gaswinningsproblematiek in Groningen.
Daarnaast was Remkes lid van een groot aantal commissies en Raden van Toezicht, zoals van de Rijksuniversiteit Groningen, het Groninger Museum, het Martini Ziekenhuis en vele andere gremia.
Johan Remkes begon als volksvertegenwoordiger in Groningen en groeide uit tot een onafhankelijk, integer en invoelend staatsman, die alom gewaardeerd werd vanwege zijn vermogen om conflicterende belangen in hoogoplopende kwesties bij elkaar te brengen en heldere taal te spreken.
“Er gaat niets boven Johan Remkes”
Burgemeester Roelien Kamminga omschreef Remkes in haar toespraak als ‘misschien wel de bekendste Groninger van het land’. “Maar je belichaamt ook waar we in Groningen zo trots op zijn. Een beetje onderkoeld, altijd hard werken, gericht op resultaat. Niet pochen, maar doen. Nuchter, betrouwbaar en verantwoordelijk. En altijd blijven omzien naar elkaar.” Ze sloot af met de woorden: “Je zou kunnen zeggen dat er niets boven Johan Remkes gaat.”
Ereburgerschap stad Groningen
Het Ereburgerschap van de stad Groningen wordt toegekend wegens ‘buitengewone verdienste, al dan niet belangeloos, voor de stad en haar inwoners gedurende een lange reeks van jaren.’ In de afgelopen 20 jaar zijn als Ereburger ingeschreven in het Gulden Boek: Annie Tak (2004), Dick Leutscher (2006), Hans Alders (2007), Jacques Wallage (2009), koning Willem-Alexander en koningin Máxima (2013), Frits van der Heide (2015), Max van den Berg (2016), Ben Feringa (2016), Geert Sterringa (postuum in 2017), Peter den Oudsten (2019) en Henk Pijlman (2020).
