Hij had een grote schare vaste klanten in de Ulgersmaborg. Toch voelde Robert Koning na jarenlang pendelen dat hij toe was aan een eigen pand. “Ik hoef hier weinig nee te verkopen. Als er in mijn kraam iets op was, moest ik naar de loods waar de voorraad lag. Hier heb ik alles bij de hand. Dat scheelt me veel tijd. Ik kan een uur later beginnen en een uur eerder stoppen. Dat maakt het minder intensief voor me.”
“Wij maken veel zelf”
Maar dat wil niet zeggen dat Koning nu achteroverleunt. Om negen uur ’s ochtends start hij zijn dag met een broodje frikandel. Dan gaat hij aan de slag tot negen uur ’s avonds. “Ik denk dat veel mensen niet weten hoeveel werk er zit in een snackbar. En wij maken natuurlijk veel zelf”, zegt hij. Toch voelt het voor de geboren frituurder niet als werk. “Mijn werk is mijn hobby.”
Groninger metworstkroket of aspergetruffelkroket?
Koning groeide op tussen de frituurpannen. Zijn opa begon een snackbar aan de Oosterweg. Toen verhuisde de zaak naar de Bedumerweg. Het recept van zijn handgemaakte eierballen gingen van opa, op vader op zoon. Maar naast deze klassieker is hij niet bang om zelf nieuwe recepten te ontwikkelen. Op de menukaart prijken onder andere Groninger metworstkroketten, aspergetruffelkroketten, rendangkroketten en verse nasi.
Oude en nieuwe vaste klanten
“Nu de ringweg open is bevalt het me goed hier. In het begin hadden we wel last van de werkzaamheden, maar het wordt steeds drukker nu”, zegt Koning tevreden. ‘Oude klanten’ van zijn snackkraam uit de Ulgersmaborg rijden nu speciaal naar de Paterswoldseweg om een snackje te halen. Maar er komen ook steeds meer nieuwe vaste klanten bij.
Net zo bekend
Koning ziet de toekomst met vertrouwen tegemoet. “Het contact met de klanten komt wel. Je moet veel met mensen spreken, dat maakt mijn werk zo leuk. Er is veel te doen bij Martiniplaza. Die mensen komen ook steeds vaker langs. Mijn doel? Dat deze zaak in ieder geval weer net zo bekend wordt als mijn vorige cafetaria.”
