Bij zeehonden komt dit maar heel zelden voor, wat Ebbie een unieke verschijning maakt. De laatste keer dat het Zeehondencentrum een melanistische zeehond opving was in 2017.
Ebbie werd op 3 januari binnengebracht in het Zeehondencentrum, toen ze naar schatting tussen de zeven en tien dagen oud was. Bij aankomst had ze nog haar witte geboortevacht, zoals alle pasgeboren grijzezeehondenpups. Tot grote verrassing van de verzorgers kwam er afgelopen week onder de witte babyvacht een pikzwarte zeehond tevoorschijn.
Voor een zeehond in Nederland heeft een zwarte vacht geen voor- of nadelen. Zeehonden staan aan de top van de voedselketen in de Waddenzee en hebben geen natuurlijke vijanden, waardoor hun kleur geen invloed heeft op hun overlevingskansen.
Ook voor de dierenartsen is het dier niet anders dan de andere pups. “Voor ons maakt het geen verschil. Voor zover wij weten, heeft melanisme geen invloed op de gezondheid van de zeehond,” legt Ana Rubio-Garcia uit, hoofd Diergeneeskunde, Zorg en Onderzoek bij Zeehondencentrum Pieterburen. “Het maakt haar gewoon een bijzonder mooie verschijning.”
Ebbie werd lastiggevallen
Ebbie werd gered van een strand in Noord-Holland omdat ze door strandgangers en honden werd lastiggevallen. Strandingscoördinator Emmy Venema: “Het was voor haar een onveilige plek, maar verplaatsen zou betekenen dat we haar wellicht onbedoeld bij haar moeder weghalen. Daarom was opvang de enige optie.”
