Het onderzoek is uitgevoerd door Sofieke Hofman, arts internationale gezondheidszorg. Zij werkt in team Infectieziektenbestrijding bij GGD Groningen.
Het onderzoek deed zij samen met zogenaamde sleutelpersonen met een migratieachtergrond. Sleutelpersonen zijn mensen uit dezelfde gemeenschap (als de deelnemers aan het onderzoek) die de taal en cultuur kennen. In dit onderzoek hadden zij een actieve rol als co-onderzoekers: ze voerden samen gesprekken en hielpen bij de interpretatie. In die gesprekken zijn ook onderzoekskaarten met tekeningen gebruikt, zodat vrouwen makkelijker konden vertellen wat zij belangrijk vinden.
In het onderzoek werd ook gevraagd waar de vrouwen behoefte aan hadden. Zij gaven aan behoefte te hebben aan steun en zorg bij geweld, uitleg en informatie over hun lichaam en gezondheid, en duidelijke uitleg rond anticonceptie.
Tegelijk zijn er veel drempels: het gebruik van verschillende talen, de afstand tot zorg, een onrustige leefomgeving en in sommige gevallen afhankelijkheid van partners.
Veilige spreekuren als oplossing
Een belangrijke conclusie is dat veilige, laagdrempelige spreekuren op de opvanglocatie een oplossing kunnen zijn. Daar kunnen vrouwen in een vertrouwde omgeving hun vragen stellen aan zorgverleners die hun situatie begrijpen.
Ook voor andere groepen
De werkwijze bij dit onderzoek (met sleutelpersonen) kan ook helpen bij andere groepen die de zorg slecht weten te vinden. Door sleutelpersonen in te zetten en goed te luisteren naar wat mensen zelf nodig hebben, ontstaat een beter beeld van hoe zorg toegankelijker kan worden.
