De afgelopen jaren had hij de Waalse klassiekers ook wel deels gereden, maar niet echt met als doel om de finale te rijden. Mollema eindigde in de drie klassiekers dus bij de eerste tien. Alleen de Belg Jelle Vanendert realiseerde ook drie top tien plekken. Verder slaagde geen enkele renner er in om deze regelmaat te laten zien. Ook dat is één van de grote kwaliteiten van Mollema de ondergrens is nooit heel laag bij hem en op het moment dat de benen goed zijn is hij supertaai en zijn er weinig die hem in de vernieling kunnen rijden. De omstandigheden in La Doyenne waren zondag verre van ideaal. Regenachtig en koud. Op de toppen van de diverse beklimmingen was het niet warmer dan zes graden. In het verleden was dit nog wel eens probleem voor Mollema, maar op weg naar Ans deerde het hem niet.
Op de beslissende momenten stond de Raborenner er wel helemaal alleen voor. Behoudens Luis León Sánchez was in de finale geen enkele helper meer aanwezig. Op La Redoute zo’n 35 kilometer voor de finish werd stevig doorgereden, maar het peloton ontplofte niet. Toch vonden velen daar al hun waterloo, waaronder Robert Gesink en Steven Kruiswijk. Wellicht dat ze nog even konden terugkeren en was het daarna over. Op het tussenstuk van de Redoute naar La Roche-aux-Faucons, de Valkenrots, werd zeer stevig doorgereden. Een kleine dertig man bleven over bij het oprijden van de voorlaatste klim. Op deze steile helling werd het kaf definitief van het koren gescheiden. Mollema kwam in zijn bekende krasselende stijl van voren. Gaf halverwege een paar meter prijs, maar zat bij de voorsten op de top. Daar nam de Italiaan Vicenzo Nibali de benen. De 25-jarige Mollema probeerde op een lastig stuk de forcing nog te voeren, maar Nibali was vertrokken.
Het was de Kazach Maxim Iglinskiy die de verrassing van de dag werd door 45 seconden dicht te rijden om Nibali vervolgens in de slotkilometer achter te laten en solo over de streep te komen in Ans. Mollema deed in het achtervolgende groepje een poging om nog derde worden. Hij moest om de trage Vanendert heen, waardoor hij "slechts" zesde werd. In een zeer zware koers. Luik-Bastenaken-Luik wordt algemeen gezien als de lastigste eendagswedstrijd en de weersomstandigheden maakten het nog moeilijker. Mollema gaf geen krimp en redde de meubelen van Rabobank de afgelopen week. Hij zal in de rangorde binnen de ploeg weer meer positie hebben gekregen en zal daar ook gebruik van moeten maken. Mollema is momenteel de man bij Rabobank. Gesink en Kruiswijk hebben voorlopig het nakijken.
Richting de Tour de France zal de ploegleiding daarin ook helder moeten zijn, wil men zichzelf serieus blijven nemen. Mollema sluit het voorseizoen de komende week af in de Ronde van Romandië om daarna een slordige zes weken uit competitie te gaan. Pas op 9 juni meldt de Groninger zich weer in wedstrijdverband tijdens de Ronde van Zwitserland. Eén ding is duidelijk door het rijden van de Tour de France en de Vuelta vorig jaar is het basisniveau van Mollema behoorlijk toegenomen en de bovengrens lijkt nog niet in zicht. Het blijft een prachtig jongensboek. Van ritjes naar school en terug via de Friese Straatweg naar meestrijden voor winst in de zwaarste koersen ter wereld. Het vestigen van een positie in de wereldtop voor de komende tien jaar is volop aan de gang. De volgende stap is om het te onderstrepen met overwinningen. Ook dat gaat ongetwijfeld komen.
