FC Groningen is de betere ploeg, maar verliest wel; geflatteerde 3-0 nederlaag tegen FC Twente

De eindstand deed geen recht aan het spelbeeld, want Groningen was de bepalende ploeg en had lange tijd controle over de wedstrijd. Pas in de eindfase toen de gasten een man meer hadden en de groenwitten nog meer naar voren moesten kreeg Twente meer ruimte. Bovendien waren de eerste twee doelpunten zeer discutabel. Het eerste doelpunt viel in de extra tijd van de eerste helft. Bij een hoekschop van Tadic werd Michael de Leeuw bij de eerste paal tegen de grond gewerkt door Edson Braafheid. Scheidsrechter Kevin Blom had hiervoor moeten fluiten, maar liet dat na waardoor Fer geheel vrijstaand in kon kopen; 0-1. Overigens hielpen de op de doellijn staande Lorenzo Burnet en keeper Bizot elkaar ook niet. Het zag er op zijn minst ongelukkig uit.

Bij de aanleiding tot de tweede treffer kwam Bizot tien minuten voor tijd goed zijn doel uit toen Tim Hölscher een prima passje gaf op Castaignos. De aanvaller zocht de doelman op en ging gretig naar de grond. Er was ook wel sprake van contact, maar niet vanuit een moedwillige actie van de doelman. Het ontnemen van een scoringskans kent maar één sanctie en dat is rood. Dus dat klopte wel, maar de strafschop werd wel heel gemakkelijk gegeven door Blom. En zo had FC Groningen tegen de Tukkers geen greintje mazzel aan de andere kant breekt de ploeg het gebrek aan scorend vermogen ook wekelijks op. Met 25 treffers in 27 wedstrijden behoren de mannen van Maaskant tot de allerslechtsten van de Eredivisie. Alleen hekkensluiter Willem II maakte minder treffers.

In de eerste helft werden veel fouten gemaakt en was het tempo te laag. Mogelijk daardoor controleerde Groningen de wedstrijd, maar de kansjes die er kwamen werden te mager uitgespeeld. Burnet was er een aantal keren bij betrokken en ook Andraz Kirm kwam een keer goed door. De Sloveen claimde daarbij een strafschop, maar dat was zeker niet het geval. Groningen probeerde, zeker in het begin, veel druk naar voren te zetten, maar dwong te weinig kansen af met die dwingende manier van spelen. Nick Bakker stond voor de tweede keer in de basis dit seizoen, omdat Kees Kwakman kort voor aanvang teveel last had van een enkel. Aan de verdediger lag het zeker niet. Hij streed mee net als zijn ploegmaten, want aan strijd ontbrak het niet. Dat is ook het belangrijkste wapen waar dit FC Groningen zich van moet bedienen, want de voetballende kwaliteiten zijn onvoldoende aanwezig om op basis daarvan een tegenstander klop te geven.

Na de domper kort voor rust werd de rug gerecht en volgde de beste fase van de thuisploeg in de wedstrijd. Het bleef echter teveel bij dreiging en te weinig echter kansen. Het publiek ging er achter staan, maar het bleef bij speldeprikken. Gènero Zeefuik mocht na ruim een uur vertrekken, waarna David Texeira het als diepe spits mocht proberen. Dat leidde niet tot meer gevaar. Het uiteindelijke breekpunt was het strafschopmoment. De 0-3 viel drie minuten voor tijd op aangeven van Tadic en was puur voor de statitieken. Frustrerend was het voor de 21.330 toschouwers wel dat de thuisploeg de betere was, maar het aan het eind wel 0-3 stond. Het zegt alles over het FC Groningen van dit seizoen. Het is te mager, teveel net niet en dan zit er niet veel meer in dan spelen rond de twaalfde plaats.

Maaskant wil graag afscheid nemen met deelname aan de play-offs, maar dat is een utopie. Het verschil met plek zeven bedraagt zes punten en dat lijkt te veel met nog zeven speelrondes te gaan. Bovendien moeten de concurrenten plots veel punten gaan verspelen en Groningen de pannen van het dak laten rollen. Dat is niet denkbeeldig en voorlopig is de streep dichterbij. Over twee weken speelt FC Groningen in Tlburg tegen de gedoodverfde degradatiekandidaat Willem II. Een overwinning zou erg prettig zijn. Van de 26 ontmoetingen op het hoogste niveau in Tilburg werden zeventien verloren. Van de laatste zestien uitbeurten bij de Tricolores ging het veertien keer mis. De statistieken zijn niet hoopvol, aan FC Groningen om het tegendeel te bewijzen.