Zo gebeurde er in de slotfase van alles in een wedstrijd die bepaald saai te noemen was. Het tempo was veel te laag om de verdedigingen in de problemen te brengen. In de eerste helft was Groningen lange tijd wel de bovenliggende partij zonder overigens echt gevaarlijk te worden. Zonder Género Zeefuik en met De Leeuw in de spits en Paco van Moorsel er achter probeerde de ploeg van trainer Robert Maaskant wel gevaarlijk te worden, maar het ontbrak aan stootkracht. Mitchell Schet moest al na tien minuten geblesseerd naar de kant en werd vervangen door Leandro Bacuna. Hij viel aanvankelijk ook goed in, maar zakte in de loop van de wedstrijd terug. Groningen had, zoals zo vaak, teveel moeite om gemakkelijk kansen te creëren. Daarvoor ontbeert de ploeg iemand met een individuele actie. Van Moorsel liet wel zien te kunnen voetballen, maar het elftal dragen bij zijn debuut in de basis was teveel gevraagd. Een andere vertragende factor was Tim Sparv. De controlerende middenvelder is nooit in staat om het spel snel te verleggen en denkt negen van de tien keer verdedigend. Daarom is een vlotte aanval moeilijk te realiseren.
De thuisploeg scoorde twee keer, maar in beide gevallen ging het feest niet door. In de 26e minuut stond Florian Jozefzoon buitenspel toen hij richting het doel ging en zes minuten later tikte Robert Braber een voorzet met de hand binnen. Tekenend voor het niveau was de manier waarop aanvoerder Kwakman veelvuldig in een sukkeldrafje richting de middenlijn de bal op kon brengen om tot een pass te komen. Aanvallend kwam daarna vaak weinig tot stand. Toch kwam Groningen wel op voorsprong in de 43e minuut. Een vrije trap van Andraz Kirm kwam op het hoofd van Virgil van Dijk, die voor de voeten van Kwakman kopte en van dichtbij tikte hij de bal in de verre hoek; 0-1. De eerste competitietreffer van Kwakman in dienst van FC Groningen. Zo ging Groningen met een minimale voorsprong de rust in en dat was gezien de minimale hoeveelheid kansen ook het maximale resultaat. En dat de treffer via een dood spelmoment tot stand kwam was ook niet verrassend.
In de tweede helft kwam de FC tot nog minder dan voor de pauze. In plaats van scherp counteren om de 2-0 te forceren zakte Groningen steeds verder naar achteren. Er was in eerste instantie wel sprake van controle, maar voetballend bakten de gasten er helemaal niets meer van. De enige mogelijkheid kreeg Van Dijk na ruim een uur spelen, maar zijn volley van ruim 25 meter kwam recht in de handen van doelman Jeroen Zoet. Een kwartiertje voor het einde bracht RKC-trainer Erwin Koeman Mart Lieder binnen de lijnen en dat luidde het begin van het einde in. RKC ging één op één spelen en Groningen kwam verder onder druk te staan. Lieder stond koud in het veld of hij ontglipte al aan de defensie, maar Van Dijk kon dichtbij het doel nog net herstellen. Een minuut later was het wel raak. Groningen kreeg aan de rechterkant de bal niet weg en Van Peppen gaf niet op, terwijl Kirm half verdedigde, en werd beloond voor zijn doorzetten; 1-1. Qua kansen uit het niets, maar op basis van het spelbeeld zeker verdiend te noemen. Vier minuten later trof Teddy Chevalier de buitenkant van de paal na een mooi diagonaal schot.
Zo kwam Groningen goed weg en drie minuten later kon De Leeuw inrukken. Dat hij moest vertrekken was onterecht. Scheidsrechter Ketting legde een ongelukkige botsing echter negatief uit voor de topscorer van FC Groningen. Hij zal ongetwijfeld vrijgesproken worden en volgende week zondag in de Euroborg tegen Heracles Almelo van de partij zijn. Zo bleef het bij 1-1 en kreeg Groningen loon van de angst. De groenwitten lieten na de pauze helemaal niets meer zien en leunden veel te opzichtig op de 1-0 voorsprong. Het gelijke spel was over negentig minuten gezien het maximaal haalbare. Groningen had gehoopt om via een zege de Waalwijkers op de ranglijst te passeren in de hoop verder omhoog te kunnen kijken. Daar is nu voorlopig geen aanleiding voor.
