Geen passend afscheid voor Wytze Kooistra, Auke van de Kamp en Chris Voth derhalve. Het had wel gekund en misschien ook wel gemoeten. Cruciaal was een uitgegeven serve van Frits van Gestel in de derde set bij 25-24. Het tweede kampioenschapspunt was een feit en Van Gestel leek het met een ace te verzilveren, maar scheidsrechter Koos Nederhoed gaf de bal op advies van de lijnrechter uit. Beelden lieten achteraf zien dat de serve duidelijk in was.
Vervolgens kreeg Lycurgus overigens nog voldoende kansen om de titel alsnog binnen te slepen, maar uiteindelijk ontbrak net de absolute overtuiging in het tweede deel van de wedstrijd. Wat in het eerste deel van de wedstrijd wel aanwezig was. Bij een 11-8 achterstand in de vijfde set knokte Lycurgus zich nog terug naar 13-13, maar daarna was het over. Van de Kamp sloeg op matchpoint de aanval net niet binnen. De rebound was voor Marcelis en die maakte korte metten. Daarmee was de droom van Van de Kamp, Voth en Kooistra om afscheid te nemen met een titel aan gruzelementen.
Zo eindigden vier van de vijf finales in vijf sets en dat zegt alles over de intensiteit van deze finalereeks. In de laatste finale eindigden de laatste twee sets met een verschil van twee punten. Het had derhalve ook zomaar andersom kunnen zijn. Feit is dat Lycurgus teveel moeite had om de scores op de cruciale momenten te maken. Achterhoek Orion was daar effectiever in en mogelijk was dat gegeven wel bepalend voor het niet over de streep trekken van het vierde kampioenschap op rij.
