De ploeg van coach Arjan Taaij moet dan met 3-0 of 3-1 winnen om een golden set af te dwingen voor een plek bij de laatste zestien. In de eerste set ging Lycurgus voortvarend van start. Coach Taaij had voor zijn vertrouwde zeven gekozen; Wytze Kooistra, Frits van Gestel, Erik van der Schaaf, Hossein Ghanbari, Dennis Borst, Steven Ottevanger en Stijn Held. In het eerste bedrijf ging het tot 15-15 gelijk op, waarna de gasten een gaatje wisten te slaan. Van der Schaaf maakte het op het eerste de beste setpoint direct af. Daarna werd het langzaam minder.
Het grote verschil tussen beide ploegen was de servedruk. Bij Amriswil serveerden Joshua Howatson, Thomas Zass en Jovan Djokic waanzinnig sterk vanaf set twee. Djokic was goed voor vijf aces van de twaalf in totaal. Passend kwam Abiant Lycurgus niet onder de druk vandaan. In de eerste set produceerde de thuisploeg acht servefouten en dat vertaalde zich direct in een andere verhouding op het veld.
Taaij was na afloop duidelijk. 'Dit is de realiteit van het internationale volleybal. Serverend wordt vaak het verschil gemaakt en daar kunnen wij onvoldoende in mee. We komen het ook nooit tegen. We trainen er niet op en komen het in de competitie niet tegen. We kwamen domweg niet onder de druk vandaan, maar kregen in de tweede set zeker nog een aantal kansen om het verschil te maken en wellicht de set naar ons toe te trekken. Dat gebeurde helaas niet. We begonnen goed en haalden zeker in de eerste set ons niveau.'
In de loop van de wedstrijd probeerde de technische staf met het inbrengen van Niels de Vries, Steven van de Velde, Geoffrey van Gent en Sam Gortzak het tij nog te keren, maar het bleek ijdele hoop. Zeker in de laatste set was er geen houden aan getuige de 25-13 setstand. In aanloop naar de wedstrijd had coach Taaij ook aangegeven dat Amriswil een goede ploeg was met de nodige ervaring en dat het lastig zou worden om daar voldoende tegenover te zetten. Die voorspelling is vooralsnog uitgekomen.
