Paula Lambeck, directeur Kunstpunt: “Ook onze Groningers hebben een geschiedenis in het slavernijverleden. Het is ons gezamenlijke verleden die op alle plekken aandacht moet krijgen. Dus ook in Groningen.”
Stadsdichter Myron Hamming luistert naar vier Groningers die vertellen over de invloed van de koloniale geschiedenis op hun (familie)leven. Geïnspireerd door hun verhalen schrijft hij vier gedichten. Het lichtkunstwerk van Lambert Kamps toont vanaf zonsondergang betekenisvolle woorden uit zijn gedichten. Iedere twee à drie weken wisselen de gedichten elkaar af. Kunstpunt start de presentatiereeks met een proloog gebaseerd op Myron Hammings eigen verhaal.
DichtLicht
DichtLicht van kunstenaar Lambert Kamps is een installatie die met verlichtingsbuizen woorden “schrijft”. De lampen schuiven langzaam in en uit gesloten kokers. Op deze manier worden woorden uit de gedichten van Myron Hamming verbeeld. Een QR-code bij het kunstwerk leidt bezoekers naar audiofragmenten waarin de stadsdichter zijn gedichten voordraagt én naar de bron, verhalen van Groningers over het slavernijverleden.
Vooronderzoek monument slavernijverleden
DichtLicht op het verleden is de eerste publieke uiting van een vooronderzoek naar hoe met beeldende kunst de gedeelde geschiedenis van ons slavernijverleden zichtbaar kan worden gemaakt in de openbare ruimte. Het onderzoek richt zich specifiek op een nog op te richten monument ter herdenking van het Trans-Atlantische en Aziatische slavernijverleden van Groningen, op een betekenisvolle plek in de openbare ruimte. Kunstpunt voert dit onderzoek uit in opdracht van de gemeente Groningen en in samenwerking met betrokken organisaties en personen.
Kunstpunt en Lambert Kamps hebben het kunstproject DichtLicht op het verleden ontwikkeld om bij te dragen aan het collectieve bewustzijn met betrekking tot dit onderwerp. Wethouder Glimina Chakor (Integratie en emancipatie): “Het is aan ons allemaal om onze ogen te openen, om de verhalen van anderen te horen en het gesprek met elkaar aan te gaan. Het is een geschiedenis die we niet meer kunnen terugdraaien, maar die we elkaar wel moeten blijven vertellen.”
Foto boven: Bjorn Eerkes
