Op 6 december was het na maanden van voorbereiding dan eindelijk zover: op het Suikerterrein in de stad opende Floaten &Zo de deuren. In het floatingcentrum kun je, in je eigen floatruimte, gewichtloos en zonder prikkels drijven op zout, warm water. Dat is niet alleen superontspannend, maar ook nog eens supergezond. “Omdat het water 38 graden Celsius is, en dus net zo warm als de buitenkant van je huid, heb je het gevoel datje zweeft”, zegt Dillema. Met alle positieve effecten van dien: “Eén uur floaten staat gelijk aan vijf uur slaap.”
Herboren
Floaten &Zo is volgens Dillema het enige floatingcentrum van Groningen. En dat was te merken ook, zegt ze. “Vanaf dag 1 liep het storm: we hebben de eerste twee weken 140 klanten gehad. Zeker door de coronacrisis hebben mensen meer dan ooit behoefte aan wat ontspanning, en hernieuwde energie.” Ze wijst als voorbeeld op een long covid-patiënt die na een uurtje floaten eindelijk weer het gevoel had dat ze normaal kon ademen. Of die klant met Lyme, die zich na 1 sessie ineens veel meer energie had.
Onmachtig
“Dat vind ik eigenlijk het meest zure van alles: dat mensen de mogelijkheid op een stuk extra ontspanning wordt ontnomen”, zegt Dillema. Na de bekendmaking van de lockdown waren er ruim tachtig klanten die al een afspraak hadden staan, en die ze moest teleurstellen. “Dat was zo ontzettend zuur om te doen. Ik was zo blij met het succes van mijn pas geopende zaak, en nu moest ik al die enthousiaste mensen gaan mailen dat hun afspraak niet door kon gaan. Dat was echt even heel erg slikken, en heel naar om te doen.”
Aan de andere kant: “het is zoals het is”, is ook haar nuchtere reactie. “Natuurlijk, ik vind het afschuwelijk om nu alweer dicht te moeten, maar ik ben niet de enige. Met mij zijn er helaas talloze ondernemers die hetzelfde doormaken.”
En dus zet Dillema maar noodgedwongen de schouders eronder, en heeft ze alle afspraken verplaatst naar de periode na 14 januari. “Ja, wat moet je anders?”, stelt ze retorisch. Ze hoopt in ieder geval dat ze recht heeft op een tegemoetkoming, maar dat lijkt vooralsnog de vraag. “Ik kan dus weinig anders dan afwachten, en hopen dat we half januari weer open mogen. Want dit voelt heel onmachtig.”
Foto's: Mariska de Groot
