Voor het onderzoek werd gebruikt gemaakt van de gegevens uit TRAILS: een langlopende studie die begon in 2001. De onderzoekers maakten gebruik van data verzameld in ruim 2700 jongeren. Aan deze jongeren is door de jaren heen meermaals gevraagd in hoeverre zij het eens zijn met de stelling “Ik wil van het andere geslacht zijn”. Op 11-jarige leeftijd geeft 11 procent aan het met deze stelling eens te zijn. Dit percentage daalt vervolgens elke keer dat het gevraagd wordt; namelijk op 13-, 16-, 19-, 22- en 25-jarige leeftijd. Op 25-jarige leeftijd geeft vier procent aan van het andere geslacht te willen zijn, zo stellen de onderzoekers.
Vragen en twijfels zijn normaal
“De resultaten van ons onderzoek kunnen kinderen, jongeren en ouders helpen zich te realiseren dat het relatief vaak voorkomt dat jongeren vragen en twijfels hebben rondom hun genderidentiteit”, zegt UMCG-onderzoeker Sarah Burke. “Het hoort bij de puberteit en de ontwikkeling om vragen en twijfels over je gender te hebben. Het is belangrijk dat we dit normaliseren.”
Weinig structurele twijfels
Uit het onderzoek blijkt ook dat er weinig kinderen en jongeren zijn die bij elke meting opnieuw twijfels hebben. Slechts één op de duizend (0,01 procent) gaf elke keer aan van het andere geslacht te willen zijn. 19 procent van de deelnemers heeft op enig moment aangegeven van het andere geslacht te willen zijn. Ook zien de onderzoekers bij de groep jongeren die de wens uiten van het andere geslacht te willen zijn een associatie met meer psychische klachten en een negatiever zelfbeeld. Goede zorg voor jongeren met gender-gerelateerde vragen blijft dan ook onverminderd belangrijk.
