Groningen wordt door velen geroemd vanwege het architectuurbeleid. Er is veel lof voor projecten als het Groninger Museum, het Groninger Forum of nieuwbouwprojecten in de binnenstad. En terecht, want er is de afgelopen jaren veel moois bij gebouwd in Groningen.
Ook in De Volkskrant werd afgelopen weekend de loftrompet nog weer gestoken over het Groningse architectuur beleid. In een doorwrocht artikel wordt beschreven hoe dat architectuurbeleid is ontstaan, en worden Groningse wethouders als Max van den Berg, Ypke Gietema en Willem Smink geprezen. En ook onder Roeland van der Schaaf is er veel tot stand gekomen.
Het is terecht dat deze wethouders worden geprezen, maar het moet ook gezegd worden: niet alles is even goed, wat er de afgelopen decennia is bijgebouwd in Groningen.
Een punt van zorg is dat er her en der in de stad wel architectonische hoogstandjes verrijzen, maar dat die gebouwen geen of weinig relatie hebben met de omgeving waarin ze worden gebouwd. Dat kan mooi uitpakken bij een architectonisch meesterwerk, maar als het gaat om een middelmatig gebouw, dan is het jammer dat er zo weinig rekening is gehouden om de omgeving.
Uitdaging voor nieuwe wethouder
Groningen heeft sinds enige tijd een nieuwe wethouder voor ruimtelijke ordening: Rik van Niejenhuis (PvdA). Of hij het zich gerealiseerd heeft is niet bekend, maar hij treedt nu wel in de sporen van bijna legendarische voorgangers. Aan hem de taak om de fakkel van de architectuur-liefde in Groningen hoog te houden.
Wat ons betreft zou het mooi zijn wanneer hij ook wat meer oog zou hebben voor eenheid in Groningse architectuur. We hoeven niet overal markante herinneringen aan aparte architecten te hebben. Het zou mooi zijn wanneer deze wethouder zich zou laten inspireren door een wandeling langs de Hoge en Lage der A en door de Brugstraat.
Daar staat architectuur die al eeuwenlang mooi wordt gevonden, met panden in verschillende stijlen, die samen toch eenheid uitstralen, en die laten zien hoe mooi Groningen kan zijn.
Dit is geen pleidooi voor historiserende architectuur, maar wel voor meer eenheid in stijl, en ook voor veel meer waardering voor wat er vroeger aan prachtige gebouwen is gerealiseerd in Groningen.