Amsterdamse organisator 4PM, die jaarlijks ook het festival Kingsland in het Stadspark op Koningsdag organiseert, stond ook dit jaar garant voor de line-up. Het Stadspark-terrein was na optredens van de Rolling Stones (’99) en Tina Turner (’00) met tienduizenden bezoekers bijna twintig jaar niet als festivalterrein was gebruikt.
In de zomer van 2019 was daar dan een waardige opvolger in de vorm van Police-held Sting, rockband Greenday en afgelopen zomer nog Lionel Ritchie op Stadspark Live en, begin van deze zomer, waren nog twee uitverkochte concerten van de band Rammstein.
Hullabaloo bestaat uit een bijzondere mix van nationale en een Internationale toppers. In 2019 was het nog een tweedaags festival, maar in 2022 ging het naar de zaterdag, zo aan het eind van de zomer en daarmee werd het voor velen dé perfecte afsluiter van hun vakantie of een mooie start van het nieuwe seizoen.
Acts Merol, Bløf & De Jeugd van Tegenwoordig (allen 2019), Goldband (2022) stonden al eerder garant voor een feestje, en waren ook dit jaar uitgenodigd. De in totaal 40+ acts & dj’s waren verdeeld over de zes stages: Mayhem (hoofdpodium), Brouhaha (dance-hip-hip), Pandemonium X Kopjek (Groningse organisator techno/dance feesten), Razzle Dazzle (talent stage), Hubbub Town X Misfit by Desperado’s (divers podium) en de Secret Stage.
Festival is uniek in zijn soort
Het festival heeft invloeden van Coachella (Californië) en Mardi Grass (New Orleans), maar is toch uniek in zijn soort. De vergelijking vertaalt zich in de prachtig uitgedoste bezoekers met veel opvallende kleren en patronen, felle kleuren, glitters en parelkettingen.
Hierdoor waan je je in een klein paradijsje, waarin je kunt vluchten, relaxen en genieten van de voorgeschotelde acts.
De speeltijden en de loopafstanden tussen de podia waren goed op elkaar afgestemd, zodat je goed kon schakelen tussen de artiesten die soms een overlap hadden in het programma. Geen keuzestress dus, want ook het ruim opgezette terrein en de tenten zorgden ervoor dat er genoeg ruimte was om te bewegen en om een mooi plekje te krijgen voor het podium.
Blanks
In een fel brandende zon mocht Stadjer & YouTube-ster Blanks aftrappen op het hoofdpodium. Het zicht op de karakteristieke Apenrots (Gasunie gebouw) en de bosrijke omgeving, plus strakke stage, zorgden voor de juiste ingrediënten en een mooie start van wat een prima festivaldag beloofde te worden. Simon de Wit (echte naam) duikt steeds vaker op in de media en talkshows. Zo was hij onlangs te zien in de opmaat naar het programma ‘Beste Zangers, Thuis Bij’.
Rondé, Bløf, Claude
Al vrij snel begon het al wat drukker te worden op het binnenterrein, waarschijnlijk dankzij de slim geprogrammeerde populaire act Rondé die om half drie begon. Als er één band is die een drukke festivalzomer heeft dan is het deze wel. Naar eigen zeggen was Pinkpop een hoogtepunt, maar daar kunnen ze het optreden in het Stadspark ook zeker bij scharen. Al hun hits (Hard to Say Goodbue, Love Myself, Bright Eyes en Break My Heart) kwamen voorbij en werden luidkeels meegezongen door het toegestroomde publiek. Zangeres Rikki Borgelt bedankte alle fans en sloot af met de hit waarmee het voor de band allemaal begon, Run.
Bij wie het in het laatste jaar ook hard is gegaan, is bij zanger Claude. Zomerse hit en oorwurm Ladada is niet weg te slaan van de radiozenders en ook ‘Layla’ scoort uitstekend.
Met een Frans/Nederlandse mix zijn zijn teksten goed mee te zingen en liggen tevens lekker in het gehoor. Dat hij vaak vergeleken wordt met zijn Belgische collega Stromae valt te begrijpen, maar daarmee doe je hem eigenlijk tekort.
Rond de klok van vier waren de meeste bezoekers wel binnen de poorten, mede om de Zeeuwse band BLØF te aanschouwen.
Merol, Davina Michelle, Goldband, Flemming, Maan
Dat er genoeg talent rondloopt in de Nederlandse popscene was vooral waarneembaar in het volgende deel van het programma. Hierin waren allemaal bands te vinden die nog maar vijf jaar of minder lang een muziekcarrière hebben. Mede dankzij talentshows op tv of YouTube en social media zijn deze artiesten bekend geworden, waarbij een controversiële act als Goldband tegenwoordig te maken heeft met lichtelijke Doe Maar taferelen.
Powervrouw Merol gooide er tussen haar hits nog wat maatschappijkritische vraagstukken uit, zodat het publiek nog iets had om over na te denken.
Davina Michelle liet weer eens zien waarom ze door velen gezien wordt als één van de betere zangeressen in Nederland.
Flemming en Maan vervolgden de muzikale trip van de dag, maar ook in de compacte Pandemonium tent konden liefhebbers van dance en techno losgaan op de beats.
Randactiviteiten
Op het terrein stonden meerdere Photobooths waarin je je eigen festivalmoment met vrienden kon vast te leggen op Polaroids. Ook waren er barretjes met speciale acties van grote (drank)merken, konden de jongste bezoekers in stijl geschminkt worden en ook de megagrote strandstoel mocht niet ontbreken om tussendoor even te relaxen. Centraal opgesteld stond het grote reuzenrad. Dit zorgde voor lange wachtrijen om zelf een mooi uitkijkje over het complete terrein te ervaren. Een schitterende grote (schaal 1:20) uit banieren bestaande ‘Olle Grieze’ werd al snel door veel festivalgangers gebruikt als herkenningspunt om te meeten.
Armin van Buuren
De dansbare ABBA cover ‘Lay All Your Love On Me’ van de Internationale ster Zara Larsson vormde de opmaat tot het optreden van één van de beste DJ’s en Neerlands trots, Armin van Buuren. Naast Tiësto staat hij al jarenlang aan de absolute top in de Dance en geniet hij wereldwijde bewondering in een leven van privéjets, de grootste stadions en festivals en de sterrenstatus die daarbij komt kijken.
Vele bezoekers die hem nog nooit live gezien hadden keken dan ook reikhalzend uit naar deze afsluiter van de avond. Het laatste decennia is Armin ook qua stijl (oorspronkelijk Trance) meegegaan met de nieuwere stromingen zoals EDM.
This Is What It Feels Like, Sunny Days en meer hits kwamen voorbij in de opbouw naar het knallende einde. Met een geweldige Hardstyle-remix van wereldhit Blah Blah Blah werd het festival afgesloten, ondersteund met de juiste visuals, vuurkanonnen, lichteffecten en firework. Want dat is het: Hullabaloo staat garant voor vuurwerk.
Extra schermen?
Samenvatttend: Hulla was strak georganiseerd, overal was aan gedacht en er werd door de organisatie ook daadwerkelijk iets gedaan met de feedback van vorige edities.
Was er dan geen kritische noot te horen van de bezoekers? Jawel…. Bij de mainstage stonden alleen maar twee grote schermen, maar halverwege het veld hadden twee extra ook niet misstaan. De merchandise-stand bevatte iets minder keuze dan andere jaren, maar hadden onder meer wel leuke pastelkleurige bucketheads en rond half 12 was een deel van de foodsectie helaas uitverkocht. Dan maar een eierbal met brander mayo op de Grote Markt.
Kortom: Lou Reed zong er al over in ‘Perfect Day’, mede door het schitterende weer, of op zijn Gronings ‘Het kon minder’. Hullabaloo, tot volgend jaar!
Tekst: Wim Dijkman
Foto’s Arjan Blaauw & Wim Dijkman (Krijgsheer ObjecThief).
