“Opslag van kernafval in de Groninger zoutkoepels staat weer op de agenda. Vandaag heeft de regering namelijk een nieuw plan gepresenteerd, het Nationaal Programma Radioactief Afval (NPRA). Drie Groninger zoutkoepels die al vanaf 1976 op de lijst staan (Pieterburen, Onstwed¬de en Bourtange) komen daarmee weer in beeld. De bevolking krijgt inspraak over dit plan van de regering. Hier alvast mijn reactie.
Volgens de regering “is veiligheid het belangrijkste uitgangspunt bij de bescherming van mens en milieu tegen mogelijke risico’s van radioactief afval.” Daarbij denkt men als vanzelf aan veiligheid ondergronds. Echter, opslag van kernafval onder de grond vraagt ook bovengronds veel ruimte, blijkt uit een in opdracht van de overheid gemaakt rapport van de onderneming Van Hattum en Blankevoort. Het gaat om 40 hectare (40 hectare is bijvoorbeeld 1 kilometer bij 400 meter).
Als we de gegevens uit dit rapport op de plattegrond van Pieterburen leggen, blijkt dat een deel van deze plaats afgebroken zal moeten worden om ruimte te maken voor dit bovengrondse terrein. De top van de zoutkoepel ligt namelijk pal onder de Petruskerk. Dat is voor mij onaanvaardbaar. En waar moet iedereen die daar nu woont naar toe? Krijgt men gratis vervangende woonruimte en zo ja waar? Wat gaat er gebeuren met de ondernemingen in het centrum van Pieterburen? Daarover zwijgt de regering.
Niet alleen Pieterburen moet daarom van de lijst geschrapt worden. De ervaringen met opslag van kernafval in zoutkoepels in de Verenigde Staten, Denemarken en Duitsland leren mij dat zoutkoepels ongeschikt zijn.
De Duitse zoutkoepel Asse in de deelstaat Nedersaksen was in 1976 hét voorbeeld voor Nederland om ook kernafval in zoutkoepels op te slaan. In de zoutkoepel Asse stroomt echter jaarlijks 4,4 miljoen liter water naar binnen en moeten de 125.000 vaten kernafval weer opgegraven worden (kosten 5 miljard euro).
De Duitse zoutkoepel Gorleben bleek na veertig jaar onderzoek (kosten 1,6 miljard euro) ongeschikt, waarop eind november jl. begonnen werd de al aangelegde mijn op te vullen met 400.000 ton zout.
Kortom, bij opslag van kernafval in zoutkoepels wordt niet voldaan aan het belangrijkste uitgangspunt van de regering en worden mens en milieu niet beschermd tegen de risico’s van radioactief afval.”
Herman Damveld, zelfstandig onderzoeker en publicist te Groningen.
