Het was, zoals zo vaak deze Tour, een gevecht om in de ontsnapping te komen. Mollema was vanaf het begin actief en wilde perse mee. Aanvankelijk in een achtervolgende groep met Van Aert op jacht naar Julien Alaphillipe. Het kwam samen en op de eerste beklimming van de Mont Ventoux had Mollema het lastig. De Groninger kon niet met de besten mee, maar kwam er zoals hij na de finish weten doorheen. Hij vond betere benen en keerde terug vooraan.
Daar trof Mollema zijn teamgenoten Julien Bernard en Kenny Elissonde. Ideaal om het ploegenspel te spelen. Bernard deed veel kopwerk om voldoende voorsprong te houden op het peloton. Toen het echte klimmen begon spatte de kopgroep uit elkaar. Elissonde opende en op het moment dat Van Aert ging kon Mollema net niet volgen. De Belg reed tien kilometer alleen om daarna nog ruim 20 kilometer te dalen naar de finish.
Mollema streed en zwoegde weer op zijn bekende wijze. Nooit opgeven, Alaphillipe ter plaatse laten om in eigen tempo verder te gaan. Van Aert nam een dikke minuut voorsprong en dat bleek niet meer te overbruggen. Ook niet toen Ellisonde en Mollema samen kwamen. De twee reeen naar de meet en gaven elkaar de hand. Op dat moment vierde Van Aert zijn feestje al. Het was goed om te zien dat Mollema weer vooraan mee doet.
Er komen nog voldoende kansen om weer op pad te gaan en wie weet gaat het lukken om na 2017 een tweede Tour etappe te winnen.
