Met 15 punten uit 17 wedstrijden bungelde de ploeg van Danny Buijs in de onderste regionen van de Eredivisie. FC Groningen was een regelrechte degradatiekandidaat. Met zes spelers erbij veranderde er veel. Vooral in thuiswedstrijden bleek de FC moeilijk te verslaan. Het spel was niet altijd groots, maar wel effectief. Van de negen thuiswedstrijden in de twee seizoenshelft werden acht gewonnen. in het eigen HCM-stadion werd de belangrijkste basis gelegd voor de opmars na de winter. Van de 30 punten werden 24 in eigen huis bij elkaar gespeeld.
Op vreemde bodem ging het een stuk minder gemakkelijk. Dat bleek in Emmen eens te meer. Ondanks goede bedoelingen om er vanaf het begin 'vol op te klappen' bleef Groningen kleurloos en dwong weinig af. De 1-0 zege voor de ploeg van Dick Lukkien was feitelijk een magere afspiegeling van de krachtsverhoudingen op het veld. Een prachtig schot van Michael Chacón van afstand na een klein half uurtje spelen bleek uiteindelijk de winnende treffer.
Met 39 doelpunten is FC Groningen één van de minst schotvaardige ploegen in de Eredivisie. Alleen degradant NAC Breda en nummer 17 De Graafschap scoorden minder. Qua tegendoelpunten doen alleen Ajax en PSV het beter. Met andere woorden de FC scoorde weinig en kreeg weinig tegen. Het spektakel droop er niet vanaf. Het sobere doelsaldo kwam de groenwitten nog goed van pas. ADO Den Haag won met 6-2 van Willem II, maar kwam nog drie doelpunten tekort om het doelsaldo van -2 te evenaren. ADO eindigde ook met 45 punten. De wederopstanding van de afgelopen maanden is een prestatie van formaat. Wie weet gaat het nog verder in de play-offs.
