Na de spectaculaire 2-2 afgelopen woensdag in de Euroborg tegen Ajax slaagde de ploeg van trainer Dick Lukkien er niet in om zich nog één keer op te laden. Vooraf streden zes ploegen om twee play-off tickets voor Europees voetbal. Doordat zowel NEC als sc Heerenveen, die al een punt meer hadden dan Groningen, hun wedstrijd wonnen was er achteraf gezien van spanning niet echt sprake meer.
Behoudens een paar pogingen van Romano Postema en Thom van Bergen, een fraaie uithaal op de lat, stichtte FC Groningen nauwelijks gevaar. Het spel was te slordig en de echte scherpte ontbrak. Het was een bevestiging dat het verschil tussen FC Groningen thuis en uit een wereld van verschil is. In de eigen Euroborg pakte de FC dertig punten en op vreemde bodem stokte de teller al bij negen punten.
Feit is dat de Trots van het Noorden zich al een paar weken geleden veilig speelde en daarmee de doelstelling om er in het jaar na de promotie in te blijven royaal bereikte. Daarom is er alle reden om tevreden terug te kijken. De handhaving is met name gerealiseerd dankzij een sterke tweede seizoenshelft. Deze fase leverde 23 punten op. In het eerste deel speelde de FC zestien punten bij elkaar.
Grote vraag is nu wat er met de selectie gebeurt. In hoeverre blijft de groep bij elkaar? Gezien de geruchten lijkt de kans groot dat Luciano Valente een transfer maakt en gaat huurling Hjelmar Ekdal terug naar zijn club Burnley. Al wordt er wel gesproken om de Zweedse sterkhouder in Groningen te houden. De carrousel gaat vanaf nu draaien. De selectie, die op 28 juni de voorbereidingen op het nieuwe seizoen start, gaat er ongetwijfeld behoorlijk anders uitzien.
Het allerbelangrijkste voor nu is dat FC Groningen onder aanvoering van trainer Lukkien er binnen twee jaar in geslaagd is om het chagrijn en negativisme rondom de club om te draaien in saamhorigheid, een sterke klik tussen fans en spelers en Groningse trots. De Euroborg was afgelopen seizoen zeventien keer zo goed als uitverkocht zegt veel daarover.
