Wobbe Alkema (1900-1984) is een opvallende kunstenaar, die vrijwel geheel zelfstandig een eigen, abstracte schilderkunst ontwikkelde. In de jaren twintig was hij binnen de kunstenaarsgroep De Ploeg een eenling omdat hij zich afsloot voor het expressionisme. Inspiratie vond hij bij andere constructivisten in Nederland en België. Na bijna vijftien jaar niet geschilderd te hebben, hervatte Alkema na de oorlog zijn werk. Weliswaar was dit latere werk minder absoluut, het bleef van een buitengewone eigenheid. Ook uit deze periode zal werk te zien zijn.
Bij deze tentoonstelling verschijnt deel 9 in de serie monografieën van Ploegkunstenaars getiteld Wobbe Alkema. Het absolute, het heldere. Deze publicatie bevat een uitgebreid biografisch artikel en een essay waarin de theorieën van De Stijl en de Vlaamse constructivisten nader verklaard en vergeleken worden.
