Smith was in eerste instantie, vanwege zijn gebruik van opmerkelijke kleuren, vooral bekend bij kunstliefhebbers. Pas later, na de Tweede Wereldoorlog, kreeg zijn werk ook bekendheid bij een groot publiek. Na het succes van het tableau De Kaasdragers in een pakhuis aan de Westerhaven werd Smith in Noord-Nederland vaker gevraagd de gevels van gebouwen van een keramiek te voorzien. Hij werkte voor scholen, openbare gebouwen en woningbouwcorporaties. Bij de woningbouwflats in bijvoorbeeld de West-Indische buurt, de Rivierenbuurt en de Wijert in Groningen, gaf hij elk portiek een eigen gezicht. Anno Smith werkte ook veel met heraldische symbolen. In de jaren zestig werd zijn bouwkeramiek abstract.
Hoewel het werk van Smith de laatste jaren meer in de belangstelling staat, wordt het ook bedreigd: voor veel huizen en gebouwen uit de wederopbouwtijd dreigt de slopershamer. Steeds vaker wordt bouwkeramiek van Anno Smith daarbij gered en zo mogelijk herplaatst.
