Een bron is een plek waar iets begint, waaruit iets ontspringt. En dat is precies wat Beno zijn leven lang deed: hij ontsloot verhalen, bracht geschiedenissen aan het licht en gaf betekenis aan plekken en mensen die soms vergeten dreigden te worden. Voor talloze Stadjers was hij zelf een bron van kennis, inspiratie en verbondenheid met de stad.
Ook letterlijk is Beno’s Bron opgebouwd uit verhalen. De stenen waaruit het kunstwerk bestaat, zijn bijeengebracht door Stadjers — elk met hun eigen herkomst en geschiedenis. Samen vormen ze een tastbare afspiegeling van de stad die Beno zo liefhad én tot leven wist te brengen. De plek is zorgvuldig gekozen: op steenworp afstand van Beno’s eerste en laatste woning in Groningen, midden in de buurt waar hij zijn roots ontdekte en zijn levenswerk schreef.
Beno’s Bron is dus een bron in elke betekenis van het woord. Een bron van herinnering, van stadshistorie, van menselijke verhalen. En bovenal: een bron van dankbaarheid voor een man die Groningen een blijvend gezicht gaf.