Zeker wanneer je je tegelpartij wel een keer zat bent. Misschien is deze vloer juist iets wat je enkel wilt aanpassen: een mooier mozaïek neerleggen, bijvoorbeeld. Wat voor stenen je hiervoor ook gebruikt, besef wel dat de voegen met cement zouden moeten worden dichtgemaakt. Zo niet, dan krijg je geheid te maken met onkruid in allerlei soorten en maten. Dat ga je keer op keer moeten verwijderen met behulp van een tuinmes en/of azijn – en dat stinkt een uur in de wind!
In plaats daarvan kun je ook van het mooiste hout een eigen vlonder maken. Dat doe je uiteraard niet uit de losse pols: hieronder lees je hoe je dat precies aanpakt.
Voordat je nu in al je enthousiasme al het hout gaat bestellen dat je nodig denkt te hebben, ga je natuurlijk eerst nauwkeurig het oppervlak meten waarop jouw vlonder komt te liggen. Met deze gegevens op zak ga je naar je plaatselijke bouwmarkt of houtboer en bekijk je hoogstpersoonlijk het aanbod. Dat is erg belangrijk, omdat je anders geconfronteerd gaat worden met kleurverschillen tussen de daadwerkelijke planken en balken en wat je op foto’s hebt gezien. Zolang je erg streng bent op het gebied van esthetiek – en waarom zou je dat niet zijn? – is voorzichtigheid tijdens deze stap geboden.
Natuurlijk maakt dat iets minder uit wanneer je steigerhout bestelt voor die industriële, ruwe look. Maar we willen het toch even gezegd hebben om teleurstellingen te voorkomen.
Niet van jou maar van het hout. ‘Werken’ is namelijk de term die gebruikt wordt om het krimpen en uiteenzetten van je planken en balken mee aan te geven. Hebben ze daarvoor te weinig ruimte, dan gaat je vlonder kromtrekken. Houd dus een vaste waarde aan van tussen de zes en acht millimeter om afstand te creëren tussen de houten onderdelen van je nieuwe terras.
Je krijgt het deksel op je neus van al je harde werk wanneer je vlonder wegzakt. Dat gebeurt wanneer de ondergrond te drassig is, wat gelukkig gemakkelijk te voorkomen is. Leg gewoon drainage onder je constructie aan, zodat de bodem altijd in balans blijft. Bonustip: leg een worteldoek onder het houten oppervlak. Zo krijgt onkruid geen kans om te groeien, laat staan dat het tussen je planken door schiet.
Het aantal onderbalken is afhankelijk van de oppervlakte. Per houtsoort kan deze hoeveelheid verschillen. Laat je hierover door een expert uitgebreid informeren en ga niet eigenwijs doen. Althans, meer balken voor extra stevigheid aanbrengen is helemaal prima. Maar verlaag dat aantal niet, want dan kun je niet meer op de fundering van je vlonder vertrouwen.
Zorg dat alle balken op gelijke hoogte van elkaar liggen en dat de bovenkant altijd geheel waterpas is.
Dat moet – althans, in theorie – een makkie zijn wanneer je met alles wat we hierboven hebben gezegd rekening houdt! De eerste plank moet gemakkelijk haaks en recht komen te liggen, waarna je hem met speciale vlonderschroeven kunt bevestigen.
Er bestaan speciale t-stukjes die ervoor zorgen dat je altijd de juiste afstand tussen de planken aanhoudt tijdens het neerleggen.
Ga altijd terug naar de plank waar het fout ging voordat je alles wat daarop volgt scheef legt. Liggen alle planken er netjes en recht in? Dan zou dat ook voor de laatste moeten gelden!
Hmmm, nu kijk je vanaf de zijkant wel tegen dat worteldoek aan en sowieso is de aanblik van de onderkant niet bepaald aantrekkelijk of inspirerend. Geen probleem! Houd je nog steeds aan de besproken afstand en gebruik een paar overgebleven planken om aan de randen vast te zetten.
Machtig mooi, je vlonder is af! Tijd om al je gereedschap op te ruimen en de meubels en andere decoraties neer te zetten. Overweeg ook een buitenkleed in een passende kleur in het midden om alles mooi samen te brengen! Daarna is het een kwestie van wachten totdat ze zomer zich aandient. Geniet ervan!
