“Sinds 1 april is de binnenstad, het gebied binnen de grachten, officieel emissievrij. Hoewel vrachtvoertuigen die rijden op fossiele brandstof het gebied nog wel mogen inrijden onder voorbehoud van een ontheffing, of onder risico van een waarschuwing, zal vanaf oktober dit jaar de gemeente hierop ook handhaven.
Als je weigert, per keer, een ontheffing aan te vragen kan dat je duur komen te staan: tussen de 140,- en 300,- ex. administratiekosten.
De reden die onze wethouder Verkeer & Vervoer, dhr. Philip Broeksma, oppert voor het doorzetten van de emissie-vrije zone is het terug willen dringen van de fijnstof, specifiek stikstof, die wordt uitgestoten door de ‘vervuilende’ vrachtauto’s en bestelbusjes. Kortom, ter bevordering van de Groningse luchtkwaliteit. Een nobel streven, heus, maar of het nou echt noodzakelijk is in Groningen? De JOVD Groningen twijfelt er aan.
Allereerst, de huidige Groningse luchtkwaliteit; in 2021 heeft de gemeente een verslag laten opstellen over de luchtkwaliteit van de gemeente. Om dit te meten hebben ze twee meetstations geplaatst: één in Beijum en één aan de Europaweg, de weg die langs het gros van het bedrijvenpark te Sontplein loopt. Uit de metingen blijkt dat Groningen, sinds 2016, gestaag een betere luchtkwaliteit aan het genieten is. De uitstoot loopt af, en de luchtkwaliteit wordt dus beter.
Dit hebben we niet zo zeer te danken aan Groningen zelf, maar voornamelijk aan het afnemen van uitstoot elders. Immers, zoals het verslag aangeeft, wordt een groot gedeelte van de gemeten pieken veroorzaakt door uitstoot uit Oost-Europa, niet zozeer door ons eigen autoverkeer. Tevens is ook te zien dat Stad continu onder de wettelijke norm van de uitstoot van stikstofdioxide, van 40 NO2 μg/m3, ofwel microgram per kubieke meter, ligt. De uitstoot ligt echter gemiddeld 7-9 NO2 μg/m3 hoger dan wat het WHO, 15 NO2 μg/m3, ons omwille van gezondheidsredenen voorschrijft.
Dit is op zich ook niet gek, immers, de meting is gedaan langs de drukste autoweg, met uitzondering van de Ring, in Groningen. Wellicht is het daarom ook wel handiger om te kijken naar de regio waar het omgaat: de Binnenstad. Uit het interactieve kaartje van Icinity, welke de gemeente de burger aanreikt om per huis te kijken naar de gemiddelde potentiële uitstoot, hetgeen trouwens aan de hand van rekenmodellen wordt opgegeven, blijkt dat, strikt kijkend naar de data van 2016, de uitstoot van NO2 μg/m3 in veel gevallen nauwelijks boven de gezondheidsnorm van de WHO uitkomt.
Dit nummer zal trouwens tegenwoordig wel lager liggen, de gemeente heeft immers de afgelopen periode haar uiterste best gedaan om het auto’s onmogelijk te maken nog de binnenstad in te komen. Kortom, we hebben het best redelijk hier in Stad. Met dit in ons achterhoofd kunnen we ons zeker gaan afvragen wat nu de toegevoegde waarde is van het emissie-vrij maken van de binnenstad.
Voornamelijk ook omdat het de Groningse ondernemer, die onder andere door de reclamebelasting, terrasinrichting eisen, nieuwe regels voor marktkramen, het al ingewikkeld genoeg hebben om überhaupt te kunnen ondernemen, door deze maatregelen nog eens extra regeldruk zullen ervaren.
Elektrische alternatieven voor leveranciers zijn voor veel ondernemers financieel onhaalbaar en in het geval dat ze wel haalbaar zijn, zal het tot een aanzienlijke kostenverhoging leiden voor ondernemers, waar zij, en uiteindelijk de consument, de dupe van zullen zijn. Mocht het voor een ondernemer niet mogelijk zijn om haar goederen via een elektrisch busje aan te laten vullen, dan stelt de gemeente voor een cityhub te gebruiken, of de krachten te bundelen met andere ondernemers om een bakfiets of een elektrisch bestelbusje te kopen.
Het eerste zal uiteindelijk alleen maar congestieproblemen met zich meebrengen, en het laatste klinkt allicht leuk op papier, maar zal in de uitvoering zeker ingewikkeld zijn. Daarnaast zullen toeleveranciers, van buiten Stad en Gemeente waarschijnlijk niet direct op de hoogte zijn van de nieuwe regelgeving; concreet, boetes zullen zeker uitgeschreven worden. En dan hebben we het nog niet eens over de problemen die dit zal veroorzaken voor de bevoorrading van de drie Albert Heijns die zich in onze binnenstad bevinden.
Kortom, deze regelgeving zal het voor ondernemers nog eens een stukje lastiger maken om überhaupt bedrijf te kunnen voeren in Stad. En daar blijft het niet bij; de vele studenten die naar Groningen verhuizen moeten vanaf 1 april hun hele hebben en houden maar gaan verplaatsen met een bakfiets. Hoewel het college en dus ook de wethouder dhr. Broeksma op de hoogte is van het protest vanuit ondernemend Groningen opperen ze dat ondernemers ook behoefte hebben aan duidelijk en betrouwbaar bestuur.
En hoewel dit zeker hoog op het lijstje staat voor menig burger, hebben ondernemers en burgers ook behoefte aan een gemeente die met ze mee denkt, in plaats van louter eigen symboolpolitiek uitvoeren. Daarnaast heeft de tweede kamer onlangs nog het voorstel tot uitstel van Hester Veltman-Kamp, parlementariër voor de VVD, aangenomen.
Groningse ondernemers dezelfde coulance verlenen als het hierop aankomt zou de gemeente zeker niet misstaan.
Concreet zal de impact van de emissie-vrije zone op de uitstoot van stikstof en fijnstof, zoals hierboven gebleken, miniem en onnodig zijn en louter ondernemers, en uiteindelijk ook de consument, schaden. Zodoende dat de JOVD Groningen de gemeente dan ook oproept om het invoeren van het ondoordachte emissie-vrije beleid eens goed te heroverwegen.”
Hugo Norg
