Het dier werd op Terschelling gevonden. Het is de tweede keer in drie maanden tijd dat een zeehond vanwege verstrikking naar het opvangcentrum wordt gebracht, zo meldt de Zeehondencreche.
Al vroeg op de donderdagochtend kwam de melding binnen. De lokale zeehondenwachter ging direct bij de zeehond kijken. Het dier had was niet alleen verstrikt geraakt, maar had ook nog eens een ernstig beschadigd oog. Hij werd per direct op de snelboot naar Harlingen gezet. Eenmaal in Zeehondencentrum Pieterburen kon de zeehond bevrijd worden. Het bleek te gaan om een stuk omsnoeringsband, gemaakt van plastic.
De zeehond kreeg de naam Anna, vernoemd naar dierenarts Anna Salazar-Casals. Eerder dit jaar publiceerde zij met wetenschappers van ASeal en Ecomare in samenwerking met het Max Planck Instituut een onderzoek waaruit bleek dat het aantal verstrikte zeehonden is verviervoudigd in de afgelopen elf jaar.
Gelukkig is deze zeehond op tijd gevonden. Het zwerfafval heeft namelijk niet diep in de huid gesneden, waardoor er ook geen ernstige wonden zijn ontstaan. Wel is het zo dat het dier nog geen een jaar oud is en dus nog lang niet volwassen. Was hij blijven jagen en groeien, dan was de band steeds strakker om de nek gaan zitten en had het enorme schade kunnen aanrichten.
Al eerder in juli werd er een grijze zeehond opgenomen in het zeehondenziekenhuis vanwege een verstrikking in touw en visnet. Rondzwervend afval zorgt voor grote problemen in de natuur. Vaak gaat het om plastic rommel die niet vergaat. Nieuwsgierige dieren gaan op onderzoek uit en raken dan verstrikt met hun poten, kop of snuit. Door de verstrikking zijn ze niet in staat om te jagen en verhongeren zij uiteindelijk. Het Zeehondencentrum roept dan ook op om altijd afval op te ruimen, hoe klein ook. Het centrum heeft het zelfs al eens meegemaakt dat een zeehond dodelijk verstrikt is geraakt in een ballonlintje.
Foto's: Floor Bierma.
Website: www.zeehondencentrum.nl
