De schenker is Berend Jan Harding, opgegroeid in Ter Borg.
De werken zijn van de hand van Co Breman, Kokie Molsbergen, Jan Kagie, F. van der Heide en een anonieme schilder. De foto is van F.C.H.W. Lunow. Voor het museum is vooral de tekening van de kloostergang van Co Breman (1865-1938) erg bijzonder.
‘We voegen graag werken toe aan de verzameling waarop het klooster zelf het onderwerp is, zowel van binnen als van buiten’, zegt museumdirecteur Marjan Brouwer daarover.
Deze tekening is zo mooi omdat het de situatie van het klooster weergeeft van vóór de restauratie van 1931-1933. Daarbij heeft hij zich een paar vrijheden veroorloofd, met een deur aan het eind van de gang en een deur naar de tuin, die er in 1924, toen hij de tekening maakte, niet waren.
Co Breman en Ter Apel
Ahazueros Jacobus (Co) Breman werd geboren in Zwolle in 1865 en tot kunstenaar opgeleid in Brussel.
Hoe kwam hij ertoe om het klooster in Ter Apel te tekenen en schilderen? Dat kwam door een dominee, Albert de Jonge, die in Ter Apel op de kansel stond en in zijn latere jaren in Zwolle. Toen deze dominee in Zwolle zijn 25- jarig jubileum vierde, besloot de kerkenraad dat hij een schilderij van het klooster moest krijgen. Ter Apel was voor De Jonge een bijzondere plek, omdat er een kindje van hem en zijn vrouw begraven lag.
Zo werd Co Breman als kunstenaar gevraagd van deze betekenisvolle plek een schilderij te maken, dat de kerkenraad cadeau deed aan predikant De Jonge. En omdat hij er toch was, maakte hij ook nog deze tekening in de kloostergang.
Kunst met een verhaal
Dit verhaal maakt dat het werk extra op zijn plaats is in Ter Apel. De tekening van Breman zal regelmatig te zien zijn in het museum. De schenker, Berend Jan Harding, is een telg uit een oude Westerwoldse eigengeërfde boerenfamilie en groeide op in Ter Borg bij Sellingen. Ook al woont hij nu in Sneek, hij voelt nog steeds een grote verwantschap met het landschap van Westerwolde.
Foto: Museum Klooster Ter Apel
