De setstanden in een zeer meeslepende wedstrijd waren 25-17, 17-25, 26-24 en 28-26. Lycurgus begon overtuigend en haalde de eerste set in no-time binnen vooraan dankzij goed aanvalswerk. In de tweede set waren de rollen omgedraaid. De servicedruk viel bij Lycurgus helemaal weg en ook passend hadden met name Robert Andringa en Jake Wiens het niet gemakkelijk moeite. Coach Ronald Zoodsma wisselde nog wel. De Amerikaan Nick Ptaschinski kwam erin voor Frank Lubberts en Wiens ging eruit ten faveure van Taylor Wilson, maar toen was het al te laat en stond het weer gelijk.
Daarna ontrolden zich twee sets waar het publiek alleen maar van kon smullen. Voortdurend keerden de kansen voor beide teams, waarbij soms knullige fouten werden afgewisseld met fantastische rally’s. In de rally’s verzuimde Lycurgus nogal eens zijn kansen te grijpen, terwijl Tilburg in de opslag niet altijd even efficiënt was. Het werd uiteindelijk 26-24 voor de thuisploeg, waarna nog maar één set nodig was om de finale te bereiken. Daarin maakte Lycurgus het zichzelf erg moeilijk. De thuisploeg keek op een gegeven moment tegen een achterstand van zes punten aan, maar het kanon uit Brazilië, Edson Felicissimo stond op het juiste moment op. De aanvaller timmerde alle ballen tegen de vloer, waardoor een beslissende vijfde set ternauwernood vermeden werd; 28-26.
Daarmee verzilverde Lycurgus het thuisvoordeel in de eerste ronde van de play-offs. Iets wat men in de finale niet heeft. Zwolle stond de hele competitie bovenaan en Lycurgus eindigde als tweede, waardoor minimaal één uitduel gewonnen moet worden om voor het eerst in de geschiedenis landskampioen te kunnen zijn. Dit seizoen werd in de A-League twee keer van de Zwollenaren verloren. In Groningen werd het 1-3 en de uitbeurt ging met 3-2 verloren.
