Cultuur & Uitgaan

Chris Garrit: “Als nachtburgemeester van Groningen ben ik een pionier”

Het is alweer een jaar geleden dat Chris Garrit werd verkozen tot officiële nachtburgemeester van Groningen. Hoewel de nachten in deze provinciehoofdstad tot de langste van Nederland behoren, is het afgelopen jaar voorbij gevlogen. Garrit is nu halverwege zijn ambtstermijn en heeft al veel van zijn plannen gerealiseerd. Toch blijft er genoeg te doen. “Ik zou graag een kanteling teweeg brengen in het overheidsdenken.”


Leestijd: 5 minuten

Veel grote steden in Nederland hadden al een nachtburgemeester dus Groningen kon niet achterblijven. Na een spannende verkiezingsstrijd kreeg Chris Garrit op 7 november 2011 de bijzondere ambtsketting omgehangen en werd zo voor twee jaar aangesteld als nachtburgemeester. Zowel het publiek als de vakjury meende dat hij het beste de belangen van de Groninger nacht kon behartigen. Voor Garrit kwam dit als verrassing. “Aanvankelijk deed ik mee om de nachtburgemeesterverkiezing bekendheid te geven. Ik was overdonderd toen bleek dat ik had gewonnen. Ik had het niet verwacht en schrok er een beetje van.”

Bruisend nachtleven
Deze schrik kwam hij snel te boven. Ofschoon er geen functieomschrijving aan het ambt was verbonden, begon Garrit direct met het uitdenken en ontplooien van verschillende initiatieven. Als nachtburgemeester wilde hij een bruggenbouwer zijn tussen alle partijen die bij het Groninger nachtleven zijn betrokken. “Hierbij staat aandacht voor cultuur centraal”, benadrukt Garrit. Het afgelopen jaar gaf hij op allerhande wijze uitdrukking aan dit brede begrip ‘cultuur’. Behalve zijn vaste werkzaamheden voor o.a. Gideon Music Festival en Groningsch Peil, leverde hij ook op vele, minder muzikale manieren een bijdrage aan een bruisend Groningse nachtleven. Zo opende hij direct na zijn benoeming een online Nachtloket, dat een overzicht geeft van de belangrijke telefoonnummers voor de gebruikers van de nacht.

Denktank en cultuurprijs
Garrit hield het niet bij het Nachtloket. Direct na zijn aantreden verzamelende hij een groep ‘nachtexperts’ om zich heen, die hem gedurende zijn ambtstermijn konden informeren en adviseren over de verschillende belangen in het Groninger nachtleven. Deze nachtambtenaren zijn verenigd in de zogenaamde Groninger Nachtwacht. “We komen met deze zeer diverse groep mensen een paar keer per jaar samen en spreken over prangende kwesties die spelen in het nachtleven. Tegelijkertijd denken we nieuwe initiatieven uit.” Zo ontstond ook De orde van de Groningse nacht. Deze eretitels reikt de nachtburgemeester uit aan mensen die van betekenis zijn, of zijn geweest voor de Groninger nacht, de kunst- of cultuursector. “De cultuurprijs is een blijk van waardering, maar vormt ook een stimulans”, aldus Garrit. Vol trots vertelt hij dat hij onlangs de hiphopformatie Dope DOD heeft geridderd. “De band heeft internationaal succes en zet Groningen op de kaart. Door ze een lintje te geven, spreek ik mijn waardering uit.”

Debat over de (politieke) actualiteit
De nachtburgemeester was het afgelopen jaar ook politiek actief, onder andere door het schrijven van open brieven aan de Gemeente Groningen. Ook gaf hij zijn commentaar op de Cultuurnota. De drie Nachtdebatten die Garrit organiseerde waren het grootste succes. Op deze bijeenkomsten werd de toekomst van het Groninger Museum besproken, het vernieuwde coffeeshopbeleid en de invulling van het Groninger Forum. “Het probleem is dat de betrokken partijen nooit met elkaar in discussie gaan, maar te allen tijde bij hun eigen standpunt blijven. Als nachtburgemeester wilde ik deze partijen aan één tafel krijgen en, indien nodig, bemiddelen.” Garrit noemt de debatten een groot succes en zal komend jaar opnieuw een aantal organiseren, onder andere over Project X. De nachtburgemeester raakt niet uitgesproken over dit onderwerp. “Project X kostte me twee weken uit mijn leven. Ik werd constant gebeld door bewoners uit Haren, die geen gehoor kregen op het stadhuis.” De nachtburgemeester bood meerdere malen zijn hulp aan, maar de gemeente ging hier niet op in. “Ik zag de problemen aankomen, maar de gemeente koos voor politie-inzet. Dat was behoorlijk frustrerend.”

Beleid van en naar de straat
De rellen in Haren maakten pijnlijk duidelijk dat Groningers de nachtburgemeester inmiddels weten te vinden, in tegenstelling tot de gemeente. Dit laatste betreurt Garrit. “Ik denk dat ik als geen ander in staat ben hun beleid naar de straat te vertalen en andersom. Het is zonde dat dit niet wordt ingezien.” Na deze constatering verbaast het niet dat Garrit de beoogde samenwerking met de gemeente hoog op zijn agenda heeft gezet voor komend jaar. “Ik zou graag een cultuuromslag teweeg willen brengen bij de gemeentelijke ambtenarij, in ieder geval op het gebied van cultuur. In Groningen wordt veel van hogerhand bepaald en handelt men vanuit een tunnelvisie. Ik denk dat er van onderaf veel meer rendement te behalen is. Wanneer je beleid baseert op burgerinitiatieven, is er meer dynamiek. Bovendien gaan burgers er dan met heart & soul voor.” Hoewel het te betwijfelen valt of Garrit deze wens het komende jaar al in vervulling kan laten gaan, onderstreept dit streven des te meer dat het de nachtburgemeester aan visie en doorzettingsvermogen niet ontbreekt.

Pionieren
De nachtburgemeester is nu op de helft van zijn ambtstermijn en tot nu toe heeft hij alles uit de kast gehaald om zo goed mogelijk invulling te geven aan zijn functie. “In principe hoef ik natuurlijk niets te doen, maar te vaak wijst een soort innerlijke stem mij op zaken die de moeite waard zijn om op te pakken. Als eerste officiële nachtburgemeester is het bovendien aftasten wat je taken zijn. Ik blijf dan ook een pionier.”

Zware taak
Garrit kijkt positief terug op het afgelopen jaar, maar geeft ook aan dat hij het soms best een zware taak vindt. “Je moet als nachtburgemeester constant schakelen tussen mensen met verschillende belangen. Ik spreek ambtenaren, ondernemers, nachtbrakers en junks op één dag. Alle partijen verwachten dat ik op de hoogte ben van hun situatie. De ontmoetingen zijn geweldig, maar kosten veel energie.” Wanneer er weer een nachtburgemeesterverkiezing wordt gehouden weet Garrit nog niet of hij zich weer verkiesbaar zal stellen. Zoals het een volksvertegenwoordiger betaamt, legt hij de keuze bij de Stadjers. “Ik zou het een eer vinden als ik het nog een keer mag doen, maar als iemand anders meer geschikt is geef ik zonder verdriet het stokje over.”

De komende twaalf maanden zwaait Garrit in elk geval nog de nachtelijke scepter. Hij wil zich in het bijzonder inzetten voor de creatie van culturele broedplaatsen en de ontwikkeling van een constructief beleid. Ook hoopt hij de nachtburgemeester als ambt meer onder de aandacht te brengen. “Al werd ik laatst door een oude mevrouw in de supermarkt aangesproken met ‘meneer de burgemeester’”, lacht Garrit hartelijk, “dus volgens mij zit het met die bekendheid al best goed.”