Een knalgroene velvet bank, een rieten bijzettafel in de vorm van een olifant, kleurrijke tapijten en tig jaren ‘70 dressoirs. Alles komt voorbij op de online verkooppunten van de VerkoopFabriek. “Is dit nog te koop?” is een veelvoorkomende vraag in de reacties. Eigenaressen Wilhelma IJzelenberg (35) en Arisanti Koopmans (41) moeten vaak nee verkopen. “Soms is de helft van de ingekochte spullen al verkocht voor we de bus hebben uitgeladen in de loods”, vertelt IJzelenberg.
Vintageparadijs
Die loods, aan de Duinkerkenstraat in Groningen, is een ‘vintageparadijs’ van 500 vierkante meter voor liefhebbers van de jaren 50, 60 en 70. Wegens een vergunningskwestie kunnen fans – veelal jonge stellen die hun eerste huis gaan inrichten – er sinds dit voorjaar niet meer fysiek shoppen, dus het paradijs dient sindsdien vooral als opslag. Maar hoewel het stel dat natuurlijk graag anders zou zien, is de verkoop er niet minder om. De ingekochte spullen vliegen via websites als Markplaats, Whoppah en Reliving de loods weer uit.
Het idee voor de VerkoopFabriek ontstond zo’n zeven jaar geleden. “We zagen dat er veel vraag naar was, los van het hippe ook in het kader van duurzaamheid.” IJzelenberg had al een pand in Assen, dus één en één was twee. Sindsdien bestond elk weekend voor het stel uit het bezoeken van rommelmarkten door het hele land.
Dat is inmiddels wel anders. Twee jaar geleden verhuisde het bedrijf van Assen naar de grotere loods in Groningen. De rommelmarkten doen ze nog af en toe voor de leuk, maar de twee stappen nu twee keer per week ‘s ochtends om half zes in een grote bus, en rijden dan ver Duitsland in. “Naar huizen die leeg moeten, of langs particulieren die van spullen af willen.” Om half 9 ‘s avonds zijn ze terug in Groningen. Niet zelden is de helft van de inhoud van de bus dan al verkocht.
Jaren 70-inrichting
Waarom de vrouwen naar Duitsland gaan? “In Nederland is veel concurrentie, en Duitsland is een stuk groter.” Bovendien, legt IJzelenberg uit, hebben veel mensen in Duitsland nog dezelfde inrichting als toen ze het huis betraden. “Waar Nederlanders hun inrichting constant vernieuwen, is daar alles nog jaren 70.”
Van die jaren 70-dressoirs en meubels van teak weet IJzelenberg dat ze populair zullen zijn, andere items zijn een gok. “Laatst heb ik een croissant van 1 meter 70 gekocht. Geen idee of er interesse voor is, maar ik heb goede hoop.”
Levensgrote giraf
Eén item zal de loods nooit verlaten: een levensgrote giraf, door IJzelenberg en Koopmans op de kop getikt in een voormalig sprookjesbos. “Die is zo ontzettend tof en past perfect in onze loods. Hij hoort inmiddels bij ons.” Dus voor alle mensen die de giraf denkbeeldig al in hun huis of tuin zagen staan: ja, hij is er nog, maar nee, niet te koop.
