FC Groningen zag het levensicht in juni 1971, toen de profclub werd opgericht vanuit GVAV, de Groninger Voetbal en Atletiek vereniging. De kleuren van het tenue werden direct bepaald in groen en wit, de kleuren van de stad Groningen.
De eerste jaren na de oprichting was het voor FC Groningen lastig om financieel gezond te blijven. De club had het zwaar en degradeerde in het seizoen 1973/1974 naar de eerste divisie. Het duurde uiteindelijk tot 1980 voordat het de club lukte om terug te keren op het hoogte niveau. Met het kampioenschap in de Eerste divisie. Het was het begin van een succesvollere periode voor FC Groningen.
Met onder meer Jan van Dijk en de gebroeders Koeman was de beginperiode van de jaren ’80 een succesvolle periode in de geschiedenis van het Groningse voetbal. De club eindigde in het seizoen ‘82/’83 op een verdienstelijke vijfde plek, die recht gaf op Europees voetbal het jaar erna. Ook later in de jaren ’80 lukte het Groningen om zich te plaatsen voor de UEFA cup. Met spelers als Peter Houtman, René Eijkelkamp en John de Wolf in de gelederen eindigde de club zelfs als vierde in de Eredivisie. Het beste resultaat tot dan toe.
In de laatste van de tachtiger jaren ging het iets minder, maar de club bloeide volledig op in het begin van de jaren ’90. Het hoogtepunt was de derde plek in het seizoen ‘90/’91. Het jaar erop volgde nog een vijfde plek, maar daarna ging het wat minder met Groningen. In het seizoen ‘98/’99 resulteerde dit uiteindelijk zelfs voor het eerst in twintig jaar in degradatie naar de eerste divisie.
Je kan het je bijna niet voorstellen, maar aan het begin van dit millennium speelde FC Groningen dus nog in de eerste divisie. De laatste jaren strijdt de club elk jaar voor haar kansen in de Eredivisie en is het uitgegroeid tot een goede middenmotor met dik 20.000 bezoekers in het stadion tijdens elke thuiswedstrijd.
Nadat de club dus degradeerde eind jaren ’90 duurde het twee seizoen voordat Groningen terugkeerde op het hoogste niveau. Via de nacompetitie van het seizoen ‘01/’02 lukte het de club om promotie af te dwingen. De jaren daarna streed Groningen vooral tegen degradatie totdat op 7 januari 2006 het nieuwe stadion betrokken werd. Onder trainer Ron Jans, die in 2002 het stokje over had genomen van Dwight Lodeweges, groeide Groningen in de jaren daarna uit tot een goede subtopper.
Jans bleef uiteindelijk tot 2010 zitten als trainer en maakte daarna plaats voor Pieter Huistra. Onder hem en zijn opvolgers Maaskant, van de Looi en Faber bleef Groningen een stabiele middenmoter, op één matig seizoen na dat de club 14e eindigde. In die jaren ’10 werd nog tweemaal Europees voetbal gehaald, waarvan één keer de groepsfase van de Europa League.
De grootste triomf behaalde Groningen echter in 2015, onder trainer Edwin van de Looi. In dat jaar wist de club de enige grote prijs te winnen, namelijk de KNVB Beker. In de finale werd gewonnen van PEC Zwolle. Dat betekende directe plaatsing voor de groepsfase van de Europa League, waarin het Groningen niet lukt om te stunten tegen Marseille, Braga en Slovan Liberec.
Sindsdien lukte het de Noorderlingen niet meer om zich te plaatsen voor Europees voetbal. Ondanks dat het stadion de afgelopen seizoenen steevast met 18.000 tot ruim 21.000 bezoekers gevuld was is Groningen niet meer de echt subtopper die het tien jaar geleden was. De club strijd meestal voor de play-offs om Europees voetbal en is een stabiele middenmoter geworden in de Eredivisie.
