Economie

Salmagundi: van ziekbed tot sociaal ondernemerschap

Voor Simon Kooistra is er een leven vóór en na 2001. Van de een op de andere dag belandde hij volledig verlamd op de intensive care. “Ik lag 2,5 maand starend naar het plafond aan de beademing”, vertelt hij in de Groninger Ondernemers Courant. Wonder boven wonder herstelde hij, maar uit die aangrijpende tijd trok hij een belangrijke levensles. “In dat ziekbed werd ik me ervan bewust dat ik me voor anderen in wilde zetten. Dat wilde ik koppelen aan ondernemerschap.” Hij zei zijn baan als jurist op, en na wat zijwegen begon hij in 2013 met Salmagundi.


Leestijd: 2 minuten

Foto | Jan Buwalda
Foto | Jan Buwalda

Salmagundi bestaat uit twee onderdelen: een dinercafé genaamd Salmagundi’s met feest- en borrellocatie waar ook vergaderd kan worden, en een woonwinkel. Dat laatste staat op een wat lager pitje, want het dinercafé loopt als een tierelier. Van jong tot oud: een diverse groep weet de sociale onderneming in de oude kledingfabriek aan de Oosterhamrikkade te vinden.  

Oude schoolstoelen, een klassieke bromfiets, een foto van de Oosterhamrikkade in 1950: het interieur lijkt op een vintagewinkel. En dat is niet zomaar. Van de tafel waar een gast aan eet tot aan de lamp aan de muur: bijna alles in Salmagundi’s is te koop. 

Er werken zo’n achttien mensen in het dinercafé waarvan een derde met een speciaal werktraject: mensen die zijn vastgelopen en waarvan een aantal middels een stage worden opgeleid tot basiskok, maar ook statushouders en asielzoekers. Een mengelmoes van mensen: “In de keuken heeft door de jaren heen een kruisbestuiving plaatsgevonden tussen verschillende eetculturen.” Dit is ook te zien op de kaart, waar mediterrane en Midden-Oosterse invloeden in doorschemeren. Huisgemaakte hummus met spicy kip, geroosterde rundvlees kebab met gegrilde uiensalsa en baklava, om maar een greep uit de gerechten te doen. 

Familie 

“In mijn vorige baan kwam ik veel grote ego’s tegen die geld wilden verdienen”, vertelt Kooistra. “Ik dacht: draait het leven nou echt daarom?” Bij Salmagundi’s vormen werknemers een ‘clan’. “Een vrijwilliger, die nog in de asielprocedure zit, zei laatst dat hij hier zo graag kwam omdat we als een familie voelen. Mensen worden geaccepteerd zoals ze zijn.”  

En met die gedachte wordt Salmagundi steeds verder uitgebouwd. Van de twee woningen boven het pand wordt eentje verbouwd en de ander wordt bewoond door vier statushouders. In de toekomst wil Kooistra boven op het pand woonunits bouwen om nog meer mensen die een tijdelijke woonplek nodig hebben te kunnen huisvesten. “En misschien openen we op een gegeven moment ook wel gastenverblijven, want het sociale deel van Salmagundi kan alleen in stand blijven als het gedragen wordt door goed ondernemerschap.” 

Dit artikel staat ook in de papieren editie van de Groninger Ondernemers Courant. Wil je de krant voortaan ook gratis thuis of op je werk ontvangen? Laat dan je gegevens achter op de homepage van de krant.